نظریه درگیری بار: رابطه متقابل نوع تمرین و مشارکت در یادگیری واژگان پذیرا و سازنده زبان آموزان سطح مبتدی

به خاطر اهمیت یادگیری واژگان، hulstijn و laufer ایده فرضیه درگیری بار که یک ساختار شناختی انگیزشی ناشی از درگیری تمرین است را در سال 2001 ارائه کردند. بر اساس این فرضیه ، تمرین ها با بار مشارکت ( درگیری) بالاتر اثرات بهتری از حفظ واژگان ایجاد میکنند و نوع تمرین هیچ تاثیری در یادگیری واژگان ندارد . هدف این تحقیق این است که اول اعتبار فرضیه درگیری بار را آزمایش کند و پس از آن به بررسی نقش تمرین ها ی مختلف در دانش واژگان پذیرا و سازنده(مولد)دانش آموزان یادگیرنده زبان انگلیسی سطح مبتدی بپردازد. برای این منظور، 120 زبان آموز سطح مبتدی در یکی از چهار گروه قرار گرفتند : یک گروه شاهد و سه گروه تجربی(مورد آزمایش)که یکی از سه تمرین مربوط به یادگیری لغات را که به طور متفاوت دانش آموزان را درگیر می کردند کامل کردند ،گروه 1 ، تمرین درک مطلب ، گروه 2 ، تمرین درک مطلب به علاوه پر کردن جاهای خالی و گروه 3، یک تمرین نوشتن انشا . با توجه به نتایج پس آزمونهای فوری و تاخیری واژگان ، تفاوت معنی داری در یادگیری واژگان در میان گروه ها مشاهده شد ، که تا حدی به اثبات اعتبار فرضیه درگیری بار کمک کرد . بر خلاف فرضیات فرضیه درگیری بار (laufer وhulstijn ، 2001) ، یافته های این مطالعه نشان داد که میزان بار تنها عامل تعیین کننده در یادگیری لغات نیست، اما نوع تمرین یعنی ورودی / خروجی بودن آن نیز یک پارامتر تعیین کننده در یادگیری لغات است.